Bankacılara Asırlık Tavsiyeler

-137 Yıl Önce ABD`nin Para Otoritesi Mcculloch`un Ulusal Bankalara Yolladığı Mektuptan: Bankanın Sahibi, Borç ALanlar Değil Borç Vermek İçin Parası Olanlar Olmalıdır -Namuslu, Dürüst ve Yasal Bir Şekilde Bankacılık Yapın -Bir Dolandırıcıyla, Onun sizi Aldatmasını Önleyebileceğinizi Düşünseniz Bile, Asla İş Yapmayın -Bir Çalışınınız Kazandığı Maaştan Daha Fazlasını Harcıyorsa Onu İşten Çıkarın

İSTANBUL (A.A) - 30.10.2000 - Amerika Birleşik Devletleri`nin (ABD) 1863 yılındaki Para Otoritesi ve daha sonra da Hazine Sekreteri olan Hugh McCulloch`un, ulusal bankalara gönderdiği bir mektupta ele aldığı ve tüm basiretli bankacıların izlemesine gerek gördüğü prensipler, günümüzde de bankacılık sektörünün sağlıklı işlemesine ışık tutacak önemli tavsiyeler içeriyor. Türkiye Bankalar Birliği (TBB), 1996 yılında Bankacılar Dergisi`nin 16. sayısında yayımladığı 137 yıllık mektuba şimdi internet sitesinde de yer verdi. Mektubunda, makul bir garantiyle güvenceye alınmış krediler dışında kredi verilmemesini isteyen McCulloch, diğer prensipleri şöyle sıralıyor: ``Spekülasyonu cesaretlendirici ve teşvik edici hiçbir şey yapmayın. İmkanlarınızı yasal ve basiretli işlemler için kullanın. Verdiğiniz kredilerin vadesini müşterinizin işinin imkan verdiği en kısa vadeye göre ayarlayın ve kaynağa ihtiyacınız olup olmadığına bakmaksızın tüm borçların vadesinde ödenmesi için ısrarlı olun. Bir krediyi sırf ödendiği zaman daha avantajlı bir yatırıma yönlendirmeyeceğinizi düşündüğünüz için yenilemeyin. Kredilerinizi başka türlü sağlıklı bir şekilde kontrol edemez ve geri dönüşünü sağlayamazsınız.``

-BANKA KONTROLÜNÜ ELLERİNE GEÇEREBİLİRLER...-

Kredilerin belirli kişiler ya da kurumlarda yoğunlaştırmak yerine dağıtılmasını öneren Hugh McCulloch, mektubunda şu görüşlere yer veriyor: ``Bir kişiye veya bir firmaya verilen büyük krediler, bazen uygun ve zorunlu olmakla birlikte, çoğunlukla riskli olurlar. Büyük kredi müşterileri bankanın kontrolünü ellerine geçirebilirler. Müşteri ve banka arasındaki böyle bir ilişkinin sonucunda kimin zor duruma düşeceğinin tahmin edilmesi ise zor değildir. Kredilerin, banka özkaynaklarının üzerinde olan her bir doları bankanın borcudur ve banka yöneticileri mevduat sahiplerine, diğer alacaklılarına ve hissedarlarına karşı verdikleri kredileri sıkı sıkıya kontrol etmekle yükümlüdürler.``

-DOLANDIRICIYLA İŞ YAPMAYIN-

McCulloch, müşteriler zenginleştikçe bankanın da zenginleşeceğini göz önünde bulundurarak, müşterilerine hoşgörülü davranılmasını tavsiye ederken, ancak hiçbir zaman müşterilerin kendi politikalarını dikte ettirmelerine izin verilmemesini istedi. McCulloch, ``Eğer kredi vermenin uygun olmadığını düşünüyorsanız, bankanın bu şüphelerinizden faydalanmasına imkan tanıyın ve krediyi vermeyin. Bir müşterinin dürüstlüğünden şüphelenmeniz için nedenleriniz varsa, hesabını kapatın. Bir dolandırıcıyla, onun sizi aldatmasını önleyebileceğinizi düşünseniz bile, asla iş yapmayın. Bu gibi durumlarda risk her zaman için kazançtan daha yüksektir`` dedi.

-ÇALIŞANLARA DİKKAT-

Hugh McCulloch`un banka çalışanları için önerileri de şöyle: ``Çalışanlarınıza çalmadan rahat ve saygın bir yaşam sürmelerine olanak tanıyacak bir maaş verin ve onlardan size sunabilecekleri tüm hizmeti isteyin. Eğer bir çalışanınız kazandığı maaştan daha fazlasını harcıyorsa, fazla harcamalarını dürüstçe açıklayabiliyorsa bile, onu işten çıkarın. Tutumlu olmamak bir suç değildir ancak insanı kolaylıkla suça yöneltebilir. Kazandığından daha fazlasını harcayan bir çalışan banka için güvenli bir eleman olamaz.``

-BANKALARIN SERMAYESİ-

McCulloch, 137 yıl önce sanki bugünkü gelişmeleri öngörmüş gibi banka sahipliği konusunda da, şunları söylüyor: ``Bankanın sermayesi hayali değil gerçek olmalıdır. Bankanın sahibi, borç alanlar değil borç vermek için parası olanlar olmalıdır. Denetçiler ulusal bankalar tarafından dolaşım yoluyla veya diğer suni yöntemlerle nominal sermaye yaratılmasını önlemek için çaba gösterirler. Bunu yaparken denetçiler iyi yönetilen bankalardan yardım göreceklerini düşünürler. Namuslu, dürüst ve yasal bir şekilde bankacılık yapın. Büyük kazanç imkanlarının sizi baştan çıkarmasına izin vermeyin. Ulusal Para Kanunu çerçevesinde kullanabileceğiniz tüm imkanları kullanın. Gösteriş meraklısı borç verenler genellikle ya şarlatan ya da dolandırıcıdırlar.``